sabaidee, drie dagen vol extremen

Sabaidee, (hallo) daar zijn we weer.

We zouden om half negen worden opgehaald voor een trekking van drie dagen, alleen om negen uur was er nog niemand, toch maar even na gaan vragen ofdat de receptionist van het hotel even wilde bellen, wat bleek ze konden ons hotel niet vinden daarom maar niet opgehaald. Er werd toch nog een pick up gestuurd en zo konden we een uur later toch aan onze trekking gaan beginnen, wederom een prive trekking met zelfs twee gidsen, een van de twee moest de weg leren en over een maand zou hij het alleen mogen doen. Het werd een pittige tocht van zeven uur met een temperatuur van 37 a 38 graden. Laos is een land dat met name bestaat uit bergen en valleien, de trekking ging dan ook vaak steil omhoog over rotsen en door de jungle, onderweg kwamen we nog in een klein dorpje met maar 15 families, na daar wat rond gekeken te hebben zijn we weer door de jungle verder gegaan, waar we door zeer drassige stukken kwamen waar we ons moesten controleren op bloedzuigers, wilfred had er twee over zijn schoenen lopen maar gelukkig geen die al vastgezogen zat. Toch bleven de gidsen maar naar onze schoenen en benen kijken om er maar zeker van te zijn dat er echt niet meer waren. Als je eenmaal op een wat vlakker stuk in de vallei liep kon je pas goed zien hoe mooi de natuur in Laos is, prachtige begroeide bergen, met heel veel teak bomen en rubber bomen, en alles was echt super groen, dit komt door dat we nu op het einde van het regenseizoen zitten, waar wij eigenlijk vrij weing van merken. Na eigenlijk een uur te lang te hebben gelopen door de hitte kwamen we ben een Khmu dorp waar we de nacht zouden doorbrengen, in een trekkershut bij mensen thuis. Nou als je last hebt van claustrofobie moet je hier niet aan beginnen.  Na ons te hebben opgefrist in een douche (een houten hokje met een stenen bak met water)  werden we door de gids uitegebreid rond geleid in een het dorp.  Hierdoor werd nog eens een keer benadrukt, hoe goed dat wij het wel niet hebben.  Na de rondleiding kregen we het avond eten.  Wederom lekker, maar ook wederom de zogenaamde sticky rijst.  Voordat we gingen slapen waarschuwde de gids om onze slaapruimte eerst te controleren op schorpioenen.  Deze konden volgens hem trouwens niet onder de klamboe komen.  Dit had hij beter niet kunnen vertellen.  Er was trouwens niet veel extra plaats over in het 'bed' voor een schorpioen. Ondanks de afwezigheid van een fatsoenlijke matras hebben we toch weer goed kunnen slapen, waarschijnlijk door de vermoeidheid.

de volgende ochtend waren we weer vroeg wakker voor het ontbijt, gelukkig zonder rijst maar met een omelet, brood en een goeie bak koffie.  Vervolgens onze tocht voort gezet naar het olifantenkamp.  Hier werden we eerst afgezet bij onze lodge voor de nacht.  Dit was weer een prachtige bungalow met uitzicht op de rivier, wat een groot contrast vormde met de hut waar we twee uren geleden wakker werden.  Daarna volgde de eerste kennismaking met de olifanten.  Eerst een toeristenritje in een bakje op de olifant,  maar daarna mochten we echt kennis maken.  We leerden een paar commandos om vervolgens op de olifant zonder het bakje te moeten klimmen en in de nek rond te rijden.  Dit alles onder begeleiding van een mahout.  Zeg maar een herder maar dan voor olifanten.  Ook wij mochten deze en de volgende dag een mahout zijn.  Na de lunch hebben we de olifanten (zittend in de nek met je benen onder die grote flaporen) naar de jungle gebracht, waar zij overnachten en zich te goed doennaan 250 kilo eten.   Wij zijn 's middags met een klein bootje over de rivier naar watervallen gegaan waarin je ook mocht zwemmen.  Wilfred ging het water in en liep vervolgens via wat plateaus richting het midden van de watervallen, daar zag hij echter niet dat er een gat zat en viel daar met zijn rechterbeen in en stootte zijn knie behoorlijk, op dat moment leek het mee tevallen maar later bleek het tegendeel. Waarschijnlijk was het koude water een soort verdoving. Eenmaal terug bij de lodge kregen we na dat we ons opgefrist hadden een diner voor twee, een komplete lodge en restaurant voor ons twee alleen. Na het eten moesten we door het donker gewapend met een zaklamp door de jungle ongeveer 10 minuten terug lopen naaar onze lodge, daar begon na een uur slapen het gelazer, de pijn in zijn knie werd steeds erger en hij kon bijna niet meer op of neer, slapen al helemaal niet. Dan maar weer even buiten een sigaretje roken, en een glas met brufen bruis naar binnen werken. Hierdoor heeft hij toch de rest van de nacht redelijk geslapen. 'S morgens kon hij moeilijk op gang komen maar daarna ging het redelijk, maar de laatste tocht van vandaag hebben we maar niet gedaan omdat we nog bijna twee weken te gaan hebben en we niets wilde riskeren. Wel hebben we natuurlijk onze mahouttraining afgemaakt. Om half zeven 's ochtends moesten we klaar staan om de olifanten weer uit de jungle te halen.  Waarna we naar de rivier gingen om ze te wassen, wie nou wie gewassen heeft vragen we ons nog steeds af.  Wij weer allebei in de nek van onze eigen olifant (lilian had net gorbatshov met een grote wijnvlek op zijn kop) liepen vervolgens recht de rivier in.  We kregen vervolgens een borstel in ons handen en moesten de olifanten gaan schrobben.  Dit was trouwens hard nodig, want ze zaten onder tussen vol met zand en klei.  Blijkbaar konden ze ook een paar kunstjes.  De mahout riepen diving, en de olifant van wilfred begon spontaan te duiken, zijn olifant ging dus compleet onder water.  Bij de olifant van lilian riepen ze happy,  deze begon zich spontaan heel vrolijk te gedragen door met zijn slurf keihard in  het water te slaan.  Wij dus allebei zeiknat, tot op in de box.  De olifanten en de mahout hadden hier duidelijk veel plezier in, en wisten van geen ophouden meer.  Dit was echt geweldig en een van onze vele hoogtepunten.   Nadat de olifanten zich hadden uitgeleefd gingen we weer op het droge en konden we ons omkleden om vervolgens naar het ontbijt te gaan.  Door de knie van wilfred heben we ons vervolgens terug naar de stad laten brengen, om daar de middag lekker rustig door te brengen.  Hier hebben we smiddags een ordinaire hamburger en supersandwich gegeten als afwisseling op de sticky-rijst. 'S avonds op het terras na het eten even contact gelegt met de meiden thuis, met danielle geskyped de obers van het terras kwamen meteen om ons heen staan, of ze hadden nog nooit skype gezien, of nog nooit een blonde jonge dame. Nou we zuigen er weer een puntje aan en sluiten de dag af met een heerlijke lao lao, (een soort snaps).

Morgen een dag helemaal voor ons zelf, jullie horen het wel weer.

Groeten wilfred en lilian